Çamuru kurutmaya alıp bekleme şıkkı genelde öncesinde geçirilen çok yorucu yolculuklara delalet eder. En azından benim için öyle... Belki de çamura saplanışınızı sancılı bir mola olarak değerlendirmek isteyebilirsiniz...
İşte ben de öyle yaptım ve acemilik sonrası kullandığım 7 günlük dağıtım izninde, film ve televizyon izlemek dışında hiçbir şey yapmadım. Gezmeye çıkmadım, arkadaşlarla görüşmedim, kitap okumadım, yazı yazmadım..." Büyük Umutlar" la aldığım kitaplar 7 gün boyunca masanın üzerinde ağlamaya durdurlar...
Şimdi doluluktan patlama noktasına gelen asker çantamın neresine sıkıştırsam onları diye kara kara düşünüyorum...
7 gün boyunca yüzüne bakmadığın çocuklarına askerde bakabilecek misin?
Evlat acısını bilirim... Ağlamalarına çok da dayanacağımı zannetmiyorum...
A.S
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder